ග්‍රේට්වෙස්ටර්න් සිට තලවකැලේ දක්වා දුම්රිය මාර්ගය ඔස්සේ පාගමනින්....(අවසාන කොටස)

කලින් පෝස්ට් එක බ්ලොගර් වල මොකක් හරි අවුලක් නිසා තුන් පාරක් පබ්ලිෂ් වෙලා තිබුණා. ඒක හන්දා මට වැඩිපුර පබ්ලිෂ් වෙලා තිබුණු පෝස්ට් දෙක ඉවත් කරන්න වුණා. ඒකට කමෙන්ට් දාපු හැමෝගෙන්ම මම සමාව ඉල්ලනවා.

පෙර කොටසින්... 
අපි බලාපොරොත්තුවෙන් ආපු දේ කිසි අඩුවක් නැතුව සම්පූර්ණ කරගත්තු අපිට මේ සේරටම පස්සේ තව වැදගත් තීරණයක් ගන්න සිදුවුනා.......

අද එතැන් සිට...

        ඒ වෙන මොකුත් නෙමෙයි. මමත් තූර්යත් පහලට බැස්ස හන්දා ආපහු උඩට නගින්න කම්මැලියි වගේ. ඒ නිසා අනෙක් සාමාජිකයෝ දෙන්නට පහලට එන්න කියමුද කියලා. ඊට පස්සේ අපි ආපහු කල්පනා කරලා තීරණය කරා දුම්රිය මාර්ගයේ ඒ කොටසත් බලාගෙනම යමු කියලා අපි දෙන්නා ආපහු මාර්ගයේ ඉහල කොටසට නගින්න තීරණය කලා. 

තූර්යගෙ ඈංගල්ස්

තූර්යගෙ ඈංගල්ස්

        කලින් ආපු නැති පාරවල් දිගේ තේ වතු අස්සෙන් ගිහිල්ලා කැරකිලා කැරකිලා අන්තිමට රේල් පාර හොයාගත්තා. 

ආපහු තේ වතු හයික්..

        අපේ සාමාජිකයෝ දෙන්නත් මුණ ගැහුනා. අපි දැකපු සංසිද්දිය නම් මේ දෙන්නට බලාගන්න වුනේ නැහැනෙ. ලහිරු ප්‍රවීන් දෙන්නට මම පෙන්නුවා පාලමක් ඒකට නැගල පින්තූර ටිකක් ගන්න කියලා. මේ දෙන්නා පාලම දැක්ක ගමන් බය වෙලා. :D

මේ තියෙන්නෙ පාලම.  මේ පාලමට යටින් කෝච්චි පාර යන්නෙ

මේක වතු සේවකයන්ට එහා මෙහා යන්න හදපු එකක්.
දැක්ක ගමන් ප්‍රවීන්ට හිතුනලු මේක කඩා වැඩෙයි කියලා :D

        පාලම දැක්ක ගමන් ප්‍රවීන් බය වුනාලු මේක කඩාවැටෙවි කියලා. ප්‍රවීන් කොහොමත් පාලම් වලට පොඩි බයක් තියෙනවා විශේෂයෙන් පතුල පේන පාලම් වලට. මෙන්න සාක්කි. :D කෙහොම වුනත් ඒ දෙන්නත් ලස්සන පින්තූර ටිකක් අරන් තිබුණා. මේ තියෙන්නෙ කිහිපයක්.

ඔය එන්නේ ලාම්පුවත් පත්තු කරගෙනම

කොහොමද වංගුවෙ සැර?

ඉන්දරේගෙ වැඩ..

       ලහිරු අරගෙන තිබුණෙ වීඩියෝ  එකක්. මේ තියෙන්නෙ ඒක.

        කොහොම හරි වෙලාවත් ටිකක් ගතවෙලා තිබුණ හන්දා අපි ටිකක් ඉක්මන් ගමනින් පිටත් වුණා ගමනෙ ඉතුරු කොටස සම්පූර්ණ කරන්න. මේ වෙනකොට ඉරත් ටිකක් තදින් අපිට පීඩා කරමින් තිබුණත් අපේ ගමනින් බාගයක්වත් ඉවර වෙලා තිබුනෙ නැහැනෙ.

මරු බෝලේ. මම එපා නොකිවුවනම් ඉන්දරයා මේක කනවා :P

 මේක තිබුනෙ රේල් පාර අයිනෙ
යාලුවෙක්නම් කිවුවෙ මේ ස්ට්‍රොබෙරි ජාතියක් කියලා.

        කොහොම හරි ඔන්න අපි වටගොඩ දුම්රිය ස්ථානයටත් ආවා. එතනදි තමයි අපි අපේ දිවා ආහාරය(වගේ එක) . ගත්තේ. ගමනේ ඉතුරු කොටස යන්න පිටත් වෙන්න කලින් අපි වටගොඩට වෙලා ටිකක් වෙලා ගිමන් හැරියා. පහලට එන උඩරට මැණිකේ ගියාට පස්සෙ තමයි අපි පිටත් වෙන්න අදහස් කරන් හිටියේ. ඒ වෙනකම් කට්ටියම කරේ පින්තූර ගන්න එක තමයි.

ඔන්න වටගොඩ ස්ටේෂම

උදේට කෑවට පස්සෙ මේ කනවමයි :P

කෝච්චි වල බර කිරන තරාදි දැකල නැත්තම් මෙන්න බලාගන්න :D
ඉස්සර වටගොඩ ස්ටේෂමේදි WWL වැගන් වල(ඔය උඩ පින්තූරෙ තියෙන්නෙ)
 බර කිරන්න පාවිච්චි කරපු එකක්. දැන් නම් කෑලිත් නැහැ.

මේන් පහලට යන උඩරට මැණිකේ වටගොඩට ඇවිල්ලා.

         උඩරට මැණිකේ පිටත් වුණාට පස්සේ අපි හතරදෙනත් හෙමින් හෙමින් ගමන පිටත් වුණා. වටගොඩ ස්ටේෂන් එක පහු කරලා පහලට එද්දි අපි පහු කරන් ආපු ගමන් මග ඉතා පැහැදිලිව දැකගන්න පුලුවන් වුණා. ඒ වගේම මේ මාර්ගයේ සැලකිය යුතු ආනතියකින් පිහිටලා තිබූනෙ. අවට වටපිටාවෙ සුන්දරත්වයනම් තවමත් අඩුවක් වුනේ නැහැ. ඒ මේ කලාපය ඒ තරම් ලොකුවට ජනාකීර්ණ වෙලා නැති නිසා වෙන්න ඇති.

මේ කොටසේ සෑහෙන ආනතියක් තියෙනවා.

තූර්ය:- මචං ඉන්දරේ අන්න අතන ඉඩංකෑල්ල තමා මං බැලුවේ.
සිරා ප්ලේස් එක බං. මං එතන කඩයක් දාන්නයි ඉන්නේ.

ඉන්දරේ:- මැක්සා අයිඩියා එක තූර්යෝ. අඩේ මටත් බැරිද ඔතන ඉඩමක්
සෙට් කරලා දෙන්න. මට ඔතන හෝටලයක් දාන්න ඇහැකි.

තූර්ය:- අන්න වැඩේ. එල එහෙනම්. අපි දෙන්නා සෙට් වෙලා වැඩේ කොරමු.
ඊට පස්සේ අපි මෙතනින් එහාට රේල් පාර ගලෝමු.
නැත්තං සතියකට පාරක් මේ හරියෙන් කෝච්චියක් දෙකක් පීලි පන්නමු.

:D :D :D :D

පහල බලා ගමනේ....

         රේල් පාර දිගේත් රේල් පාරෙන් පිටත් සෑහෙන්න දුරක් අපි ආවා. ඒ වගේම මේ ගමනෙදි අපිට හමුවෙන බිම්ගෙයත් අපි මග අරින්න තීරණය කලා වෙලාව මදි කම නිසා.

බිම්ගේ ඇතුලෙන් නැතුව උඩින් ගියා.

         ඒ බිම්ගේ පහු කරලා තව ටිකක් ඉදිරියට යද්දි මෙන්න මේ සුන්දර දර්ශණය හමු වෙනවා. මේක කෝච්චියෙන් ගිහිල්ලානම් කවදාවත් දැකගන්න ලැබෙන්නෙ නැහැ. 

සිරිපා කන්දයි ඩෙවෝන් ඇල්ලයි රේල් පාරයි.

        මෙහම සැලකිය යුතු දුරක් ගියාට පස්සේ ඔන්න තවත් බාධකයකට අපි ආවා. පතුල පේන පාලමක් :D  දැන් ඉතින් ප්‍රවීන්ව මෙතනින් එහාට ගන්නව බොරු. ;) 

මෙන්න ඒ බාධකේ.

        කොහොම හරි සෑහෙන්න වෙලාවක් ගිහිල්ලා ඒ බාධකේත් පැනගත්තා මෙන්න මේ විදියට.

මෙන්න අපේ කොල්ලො ටික පාලමෙන් එගොට වෙන හැටි.

        වැඩිපුර විස්තර ඕනෙනෙ නේද? ඉන්දරේ මට තරයෙම කියා හිටියා මේ වීඩියෝ එක දාන්නම කියලා මේ බ්ලොග් පෝස්ට් එකේ. ඔන්න ඒ නිසා මම දානවා. මෙන්න මෙහෙමයි ළමයි පාලම් වල ආරක්ෂාකාරීව යන්නේ. ;)

පොඩි මෙවුවා එකක් ;)

        කොහොමින් කොහොමින් හරි ඔන්න අපි තලවකැලේ කිට්ටුවටම ලඟා වුණා. එතකොට අපිට දකින්න ලැබුණෙ තවත් විස්කම් නිර්මාණයක්. කාලයක් රසවත් මතෘකාවක් වෙලා තිබුණු ඒ වගේම ලොකු විරෝධතාවයක් වෙලා තිබූනු ඉහල කොත්මලේ ව්‍යාපෘතිය. රේල් පාර විහිදිලා තියෙන්නෙ ජලාශට අසලින්මයි.

කන්දක් උඩ පුංචි ගමක්

ඉහල කොත්මලේ ජලාශය

         මේ සෙරම පහුකරගෙන අපි තලවකැලේ නගරෙට එද්දි හොඳටම හෙම්බත් වෙලා. සෑහෙන මහන්සියි. බඩගින්නත් උපරිමේටම. 

තලවකැලේ ස්ටේසම. ඔය දකුනෙන් රවුමක් තියෙන්නෙ. ඉස්සර එහෙ පාවිච්චි කරපු
ටර්න් ටේබල් එක. දැන්නම් ඒක එලවලු පාත්තියක්.
මේසෙ අතුරුදහන්.

        සෙන්ට් ක්ලෙයාර් දක්වා යන එක තමා අපේ අරමුණ වුනේ. ඒත් සාමාජිකයෝ හිටපු තත්වෙත් එක්ක ඒ ගමන යන එක අස්ථාවරව තමා තිබුණෙ. කෝකටත් කියලා අපි මුලින්ම හොඳ හෝටලේකින් කෑවා. :D ඒ කිවුවේ අපි මුලින්ම හිස් වෙලා තිබුණු බඩගෙඩි වලට කෑම ටිකක් දාගත්තා. එතකොට ඔන්න ටිකක් තෙහෙට්ටුව ඇරුණා. ඊට පස්සේ අපි කෝකටත් කියලා පයින් නොගිහින් පොදුජනතාවගේ හිතවතා තුන් සක රියකින් සෙන්ට් ක්ලෙයාර් බලා පිටත් වුණා.

        සෙන්ට් ක්ලෙයාර් කියල අදහස් කලේ ඔයාලා දන්න කියන සෙන්ට් ක්ලෙයාර් දිය ඇල්ල නෙමෙයි. සෙන්ට් ක්ලෙයාර් කියලා දුම්රිය නැවතුමක් තියෙනවා තලවකැලේට කලින්. ඒක හදලා තියෙන්නේ එතන තියෙන තේ කර්මාන්තශාලාවේ ප්‍රයෝජනයට. කොහොම  වුණත් දුම්රිය ස්ථානයටනම් දැන් වහලා දාලා.

මේ තියෙන්නෙ සැන්ට් ක්ලෙයාර් පැරණි දුම්රිය නැවතුම. දැන්නම් මේක භාවිත වෙන්නෙ නැහැ.
පිටිපස්සෙ තියෙන තේ කම්හලත් දැන් වැඩ නැද්ද මන්දා.
මේ නැවතුම හැදුවේ දුම්රියෙන් තේ ප්‍රවාහනය කරන කාලෙ වැඩ ගන්නලු.

නාම පුවරුවෙ හැටියටනම් මෑතක් වෙනකම්ම වැඩ අරන් තියෙන පාටයි.
කොහොම වුනත් අපේ සම හරක් මේකට හොඳට සලකලා තියෙනවා.

        එතනත් බලාගත්තට පස්සේ අපේ ගමන සම්පූර්ණ වුනා. ඉතින් ඊට පස්සෙ සෙන්ට් ක්ලෙයාර් වලට සමුදීලා සුන්දර මතකයන් ගොන්නකුත් හිතේ ඉතුරු කරගෙන අපි එතනින් බස් එකට නැග්ගෙ හැටන් වලට ඇවිල්ලා එතනින් කොළඹ බලා එන්න.

තවත් දුම්රිය චාරිකාවක් නිමි.